Nauka życia z lękiem.

Mam nadzieję, że mówisz do siebie,, kocham ciebie i akceptuje ciebie taką,  jaką jesteś”

Wypowiadając  to pozytywne stwierdzenie, widzisz w wyobraźni siebie, jako dziecko.

Dlaczego kocham ciebie?

Bo za każdym razem jak mówisz, włącza się wyobraźnia.

Metoda werbalna i wyobraźnia, działają szybko i prowadzą do upragnionego celu.

Gdy mówisz kocham siebie, nie włącza się wyobraźnia, tylko pracujesz metodą werbalną.

Przekonaj się o tym sama.

Teraz pomyśl, że mówisz do przeciętnie uczącego się dziecka-- ,, Oczekuję od ciebie celujących ocen na świadectwie”

Czy ty kochasz to dziecko, tak postępując?

Zastanów się nad presją, jaką wywołujesz w dziecku.

To bezbronne dziecko, stara się zaspokoić twoje wymagania.

Żyje w stresie, boi się w szkole, aby nie dostać złej oceny.

W głowie tego dziecka, dominuje myśl ,, Muszę bardzo dobrze się uczyć, aby nie zawieść mamy. Mama będzie mnie kochała, gdy będę dobrą uczennicą”

Gdybyś była kochającym rodzicem, to powiedziałabyś do dziecka tak ,, Widzę, że starasz się uczyć dobrze, ale postaraj się  o trochę lepsze oceny. Mama cię bardzo kocha, jesteś wspaniałym dzieckiem”

Teraz pomyśl o tym, jak ty zachowujesz się wobec wewnętrznego dziecka, zmuszając go do walki w pokonaniu lęków.

Co odczuwa to zalęknione i źle traktowane w przeszłości dziecko?

To dziecko w głowie ma takie  myśl-- ,, Muszę pokonać lęk. Muszę dostosować się do środowiska. Nie mogę zawieść najbliższych.  Boję się odrzucenia. Muszę, muszę, muszę……..”

Powiedz do dziecka,, Postaraj się kochanie nauczyć żyć z lękami. Kocham cię i nigdy nie przestanę. Jesteś wspaniała. Zawsze będę cię wspierała”

Takie postępowanie jest poddaniem się.

Lecz poddanie nie ma nic wspólnego z nic nie robieniem w kierunku pokonania lęków.

 Wręcz przeciwnie, otwiera nowe spojrzenie na chorobę  i efektywny kierunek pracy nad sobą.

Przychodzą do głowy takie rozwiązania problemu, o których wcześniej nawet nie śmiałaś pomyśleć.

To działa, sprawdziłam to.

Powoli i cierpliwie buduj w dziecku poczucie zaufania do siebie, życia i ludzi.

Zamieniaj negatywne na pozytywne.

Niepokój, obawa, niecierpliwość to emocje, które narastają,  aż w końcu uwieńczają swoje działanie lękiem czy paniką.

Aby sobie uświadomić postępowanie wobec lęku, wykonaj następujące ćwiczenia.

Idź na łąkę, tam gdzie rośnie wysoka, bujna trawa i cały czas skupiaj swoje myśli na tym, że w każdej chwili możesz nadepnąć na żmiję.

Bądź stąpaj po szczeblach drabiny i cały czas myśl o tym, że możesz  w każdej chwili upaść na ziemię.

Możesz również narysować prostą linię i skupiać się na tym, aby stopy stawały tylko na  wyznaczonym przez ciebie pasie.

Jakie wnioski nasuwają ci się podczas wykonywania danych ćwiczeń?

To na czym się skupiasz i o czym myślisz, powoduje utożsamianie się z myślami.

Pamiętaj o tym, że myśl jest energią.

To o czym myślisz, przyciągasz.

Myśl negatywna rodzi następne nieprzyjazne myśli.

Im więcej o czymś myślisz, tym tego więcej jest wokół ciebie.

Masz zamiar wyjść do sklepu po zakupy.

O czym myślisz?

Wiem ze swojego doświadczenia.

Narasta niepokój, bo w świadomości pojawiła się myśl ,, Boże, czy ja dam radę wejść do zatłoczonego przez ludzi sklepu?

Do tej myśli dołącza się następna jeszcze silniejsza myśl w swoim  sprawczym działaniu,,Może mi się coś tam stać złego. Jak upadnę, czy zemdleję, to pewnie ktoś zadzwoni na pogotowie. A ja tak bardzo boję się szpitala.”

Teraz w głowie trwa walka myśli. Każda chce wywrzeć na tobie niemiłe emocje.

Zależy od ciebie, którą myśl zasiliłaś większą negatywną energią.

Myślę, że jakbym szła krok w krok za osobą, która nie ma pojęcia o objawach nerwicy lękowej i szeptała  uparcie, że zaraz przytrafi się  jej coś niedobrego w sklepie, to by  też bała  się przekroczyć próg owej handlowej placówki.

Ludzie z zaburzeniami lękowymi, mają utrwalone lęki, są  siebie niepewni, ponieważ  te niemiłe sytuacje zdarzają się często.

W jego świadomości,  każdy dzień zaczyna się od obaw i niepokoju, czy nie przydarzy się coś złego i czy zdoła wykonać podstawowe obowiązki dnia codziennego.

.

Praca nad sobą polega na niwelowaniu negatywnego myślenia.

Teraz wyobraź  sobie, że wychodzisz do sklepu i trzymasz za rękę to małe przestraszone dziecko.

Pomyśl, czy nadal będziesz straszyła to biedne zalęknione dziecko, które w dalekiej przeszłości przeżywało tragiczne wydarzenia.

Czy nadal strasząc go,  pomożesz mu pokonać lęk?

Nie ma innej drogi  aby pokonać lęk,  tylko zapewnić poczucie bezpieczeństwa temu dziecku. 

Gdy powiesz do niego: ,, Możesz, ale nie musisz iść dzisiaj do sklepu. Podczas drogi będziemy  liczyć kroki i  powtarzać w myśli listę zakupów”

Takim postępowaniem nie skupiasz się na negatywnych myślach.

Gdy dotrzesz do placówki handlowej, szukaj awaryjnych wyjść.

Weź wózek na zakupy , abyś czuła się pewniej.

Całą uwagę skupiaj na potrzebnych dla ciebie produktach.

Dotykaj, wąchaj, czytaj etykiety, możesz zainteresować się ubiorem innych.

Tym sposobem będziesz uczyła swój umysł, aby odpoczywał od myślenia i skupiał uwagę na  danej chwili. 

Nauczysz umysł  skupiania się na pozytywnych wydarzeniach.