Nauka życia z lękiem.

Mam nadzieję, że mówisz do siebie,, kocham ciebie i akceptuje ciebie taką,  jaką jesteś”

Wypowiadając  to pozytywne stwierdzenie, widzisz w wyobraźni siebie, jako dziecko.

Dlaczego kocham ciebie?

Bo za każdym razem jak mówisz, włącza się wyobraźnia.

Metoda werbalna i wyobraźnia, działają szybko i prowadzą do upragnionego celu.

Gdy mówisz kocham siebie, nie włącza się wyobraźnia, tylko pracujesz metodą werbalną.

Przekonaj się o tym sama.

Teraz pomyśl, że mówisz do przeciętnie uczącego się dziecka-- ,, Oczekuję od ciebie celujących ocen na świadectwie”

Czy ty kochasz to dziecko, tak postępując?

Zastanów się nad presją, jaką wywołujesz w dziecku.

To bezbronne dziecko, stara się zaspokoić twoje wymagania.

Żyje w stresie, boi się w szkole, aby nie dostać złej oceny.

W głowie tego dziecka, dominuje myśl ,, Muszę bardzo dobrze się uczyć, aby nie zawieść mamy. Mama będzie mnie kochała, gdy będę dobrą uczennicą”

Gdybyś była kochającym rodzicem, to powiedziałabyś do dziecka tak ,, Widzę, że starasz się uczyć dobrze, ale postaraj się  o trochę lepsze oceny. Mama cię bardzo kocha, jesteś wspaniałym dzieckiem”

Teraz pomyśl o tym, jak ty zachowujesz się wobec wewnętrznego dziecka, zmuszając go do walki w pokonaniu lęków.

Co odczuwa to zalęknione i źle traktowane w przeszłości dziecko?

To dziecko w głowie ma takie  myśl-- ,, Muszę pokonać lęk. Muszę dostosować się do środowiska. Nie mogę zawieść najbliższych.  Boję się odrzucenia. Muszę, muszę, muszę……..”

Powiedz do dziecka,, Postaraj się kochanie nauczyć żyć z lękami. Kocham cię i nigdy nie przestanę. Jesteś wspaniała. Zawsze będę cię wspierała”

Takie postępowanie jest poddaniem się.

Lecz poddanie nie ma nic wspólnego z nic nie robieniem w kierunku pokonania lęków.

 Wręcz przeciwnie, otwiera nowe spojrzenie na chorobę  i efektywny kierunek pracy nad sobą.

Przychodzą do głowy takie rozwiązania problemu, o których wcześniej nawet nie śmiałaś pomyśleć.

To działa, sprawdziłam to.

Powoli i cierpliwie buduj w dziecku poczucie zaufania do siebie, życia i ludzi.