Lęk.

.

Już rano wstajesz z łóżka z lekkim,  trudnym do opisania niepokojem.

Nie jesteś sobą.

Zastanawiasz się, co takiego się wydarzyło, że odczuwasz niepokój.

Obawiasz się wyjść  do sklepu po zakupy .

Jesteś spięta, niecierpliwa i wystraszona.

Boisz się, że coś złego ci się dzisiaj stanie.

Ego myśli : może jestem ciężko chora, może zemdleję, czy stracę przytomność, może dostanę zawału serca, może mnie wezmą do szpitala.

Te pytania pozostają bez odpowiedzi, podsycając strach.

Teraz przyjrzyj się sobie z boku.

Czy człowiek, który naprawdę zemdleje, myśli o tym?

Czy zawał serca dopada te osoby, które go projektują wcześniej ?

Obawy o to, że dany osobnik ma jakąś chorobę w organizmie, nurtuje  większość ludzi. Różnica polega na tym, że dana zdrowa psychicznie osoba podchodzi do problemu zdrowotnego realnie, a ty wymyślasz w głowie najczarniejszy scenariusz. Swoim negatywnym myśleniem wywołujesz niechciane emocje.

Teraz, wiesz co się z tobą dzieje.

Gdy przypomnisz sobie dawną siebie, jak realnie reagowałaś na dane wydarzenia, to trudno ci zrozumieć, dlaczego teraz zachowujesz się zupełnie inaczej, nie tak jakbyś sobie tego życzyła.

Jesteś przerażona tym, że umysł bierze górę nad tobą.

Lęk z dzieciństwa, przeniosłaś w dorosłe życie.

Gdyby twój lęk był realny, to po przebadaniu organizmu i stwierdzeniu przez lekarza, że jesteś zdrowa, lęk by się wycofał.

A ty nadal się boisz.

Więc wniosek z powyższego zagadnienia wypływa taki, że lęk przed chorobą i śmiercią nie jest twoim prawdziwym lękiem.

Czy jest to logiczne co piszę?

Więc gdy dopada cię niepokój, czy lęk nie wpadaj w panikę, że jesteś chora i zaraz stracisz przytomność, czy umrzesz.

Powiedz do siebie stop, jakaś sytuacja przypomniała mi się z dalekiej przeszłości, coś czego wcześniej się bałam. Teraz jestem tą małą dziewczynką,  ponieważ podświadomość  mi to przypomniała,dlatego mam irracjonalny lęk, boję się czegoś co  teraz mi nie zagraża.

To ego przypomniało przeszłości.

Teraz sobie wyobraź, że jesteś małą dziewczynką, stoisz przed rodzicem i odmawiasz wykonania polecenia.

To tak jakbyś teraz podczas lęku, weszła  do windy zakładając, że panicznie  boisz się zamknięcia.

Każdy z nas wycofuje się, gdy dopada go lęk .

Często mówimy do siebie, że irracjonalny lęk jest od nas silniejszy.

Tak jak małe dziecko, przyjmuje bez filtra prawdy   głoszone przez bliskie mu osoby, tak ty teraz przechowujesz  w podświadomości wydarzenia, których  dawno temu się bałaś.

One już dawno straciły moc i dlatego są nazywane irracjonalnymi lękami.