Wyciąganie dziecka.

Nerwica lękowa objawia się irracjonalnymi lękami.

Na podstawie własnych doświadczeń, metodą prób i błędów, doszłam do wniosku, że najlepsze skutki daje leczenie niekonwencjonalne.

.

Zamknij oczy i ujrzyj małe dziecko, które leży w wózeczku.

Przytul go, wycałuj paluszki, pogłaskaj kochaną, małą główkę i powiedz do niego, że bardzo go kochasz i nigdy go nie opuścisz.

Jeżeli czujesz, że jesteś gotowa, możesz pokusić się na wyciąganie swojego dziecka z drastycznych, niemiłych sytuacji.

Powróć wspomnieniami do przeszłości, tej która zaważyła na twoim obecnym życiu, tej która sprawia cierpienie i wywołuje lęki, tej która nie pozwala swobodnie uczestniczyć w życiu codziennym.

Wyobraź sobie, że wchodzisz do domu rodzinnego, jako dorosła osoba.

Przyglądasz się scenie, w której pijany ojciec kłóci się z matką.

Skup uwagę na tym małym, bezbronnym dziecku, które bezradnie, z lękiem obserwuje zachowanie rodziców.

Popatrz jak ta mała niewinna istotka się boi, jak przeżywa owe zajście, jak nieudolnie stara się załagodzić konflikt.

Skulone, przerażone dziecko, obwinia się o sytuację, która toczy się przed jego oczami.

(Pewnie nieraz zastanawiałaś się nad tym, dlaczego w dorosłym życiu niemal wszystko podlega twojej kontroli.

Nie potrafisz się wyluzować, cały czas jesteś spięta, wszystko bierzesz do siebie.

Myślę, że jest to związane z doświadczeniem, podczas obserwacji  pijackich awantur rodziców.)

Podejdź pewnie i energicznie do tego małego, przerażonego dziecka, weź go za rączkę , przytul, zapewnij go ,że jest z tobą bezpieczne i zawsze może na ciebie liczyć.

Krzyknij  głośno i dobitnie, że zabierasz to kochane, wspaniałe dziecko ze sobą.

Powiedź, że to dziecko nigdy tu nie powróci.

Trzaśnij drzwiami i wyjdź.

Pewnie będziesz teraz płakała, będziesz czuła się rozbita i taka niepewna.

Wyładuj emocje na zewnątrz.

Powiedź do siebie, że masz prawo tak się czuć, ponieważ dotarłaś do drastycznych sytuacji z przeszłości, które zamieniły twoje życie w piekło na ziemi.

Tul to kochane dziecko z miłością.

Obiecaj mu, że nigdy nikt go już nie skrzywdzi.

Spraw, aby to dziecko i ty było jednością.

Wyprostuj się, uśmiechnij się do siebie.

Powiedz głośno i z przekonaniem,, Mam zaufanie do życia i siebie”

Popatrz na niebo, popatrz na gwiazdy.

Zadaj sobie pytanie ,,Czy stworzył to człowiek?”

Zwróć się do Stwórcy i poproś o prowadzenie cię w życiu, o pomoc w pracy nad sobą.