Żyj w zgodzie ze sobą.

 

 

 

 Wstajesz rano z łóżka, przez głowę przechodzi błyskawicznie myśl ,, Czy dzisiaj będzie dobry dzień i nic złego mi się nie przytrafi?

 Czy podołam obowiązkom dnia codziennego, czy……”

Mijają popołudniowe godziny, dzień niczym się nie różni od poprzedniego.

Ale dzisiaj czujesz się fatalnie. Prześladuje cię lęk. Podświadomość włączyła zaostrzoną kontrolę. Niemiłe objawy ciała fizycznego utwierdzają cię w przekonaniu, że jesteś chora i za chwili może wydarzyć się tragedia.

Siadasz roztrzęsiona w fotelu i zadajesz sobie pytania ,, Dlaczego dzisiaj czuję się tak fatalnie?

 Wczoraj byłam zadowolona i spokojna, dzień minął bez lęku.

Tak naprawdę dzisiaj się nic szczególnego nie wydarzyło.

Dlaczego  tak źle się czuję?

Może jestem chora? Może dzisiaj dopadnie mnie zawał?

Gdy twoje myśli skierują się w tym kierunku—będziesz miała lęki, które wywołają panikę. Utwierdzisz w przekonaniu podświadomość i świadomość, że jesteś chora.

Gdy pójdziesz za tokiem myślenia w innym kierunku, słusznym kierunku, zadając sobie pytanie ,, Co mi się przypomniało z dalekiej przeszłości, jaki obraz, słowa, gest czy scena  wywołały  tak niemiłe objawy ciała fizycznego i zasiały w głowie myśli podszyte strachem”

Wtedy lęk się wyciszy, pozostanie niepokój, który po kilku minutach najpewniej cię opuści.

Takim sposobem będziesz uczyła się akceptowania lęku, a nie wpadała w panikę i traktowała lęk jak coś co dopada cię znienacka, nie wiadomo dlaczego.

Podam ci przykład.

Ewa miała lęk przed narzuceniem.

W słoneczny dzień siedziała na ławce z córką w ogrodzie.

Rozmawiały ze sobą poruszając  wiele ciekawych tematów.

Córka zaproponowała matce wycieczkę do pobliskiego miasta, aby zwiedzić stary, zabytkowy zamek.

Propozycję zakończyła słowami,,  Tylko tym razem nie zepsuj wycieczki , pomyśl o innych  nie tylko o sobie”

Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, Ewa zaczęła się źle czuć.

Jaka myśl w głowie Ewy wywołała lęk?

Muszę wytrzymać na wycieczce, aby nie zawieść córki.

Czy dam radę?

Złe samopoczucie ogarnęło kobietę, kilka minut po wypowiedzianych przez córkę owych słów.

Zawładnęły nią niemiłe objawy fizyczne i lęk.

Co powinna zrobić Ewa, aby zachować się jak dorosła osoba, a nie jak zastraszone dziecko?

Powinna odpowiedzieć córce ,,Jak będę się dobrze czuła to pojadę na wycieczkę, a jak będę się bała to w każdej chwili mogę zawrócić z drogi. Nie będę nic robiła na siłę aby zadowolić innych. Będę zachowywała się tak , jak pozwoli mi na to moje samopoczucie.

Nie będę martwiła się na zapas i snuła czarny scenariusz.

 Każdy jest inny i powinien zachowywać się tak, jak pozwala mu na to jego natura.

 Ja byłam zastraszana w dzieciństwie, więc muszę w każdej sytuacji szukać poczucia bezpieczeństwa, bo zawsze mi go brakowało.

 Będę zachowywała się zgodnie z potrzebami mojej świadomości. Nie będę uginała się do potrzeb innych ludzi, którzy mają  mój obraz stworzony według własnej wizji.

 Jestem jaka jestem i nie myślę się zmieniać na siłę.