Jak poradzić sobie z emocjami.

Duża część emocji przebiega w tle bez udziału świadomości. Na powierzchnię zwykle przebijają się silne pozytywne i negatywne emocje. Często boimy się negatywnych emocji, dlatego unikamy ich i  tłumimy, ponieważ zaburzają równowagę. Na sposób radzenia sobie z emocjami wpływa nasze dzieciństwo.

Jeżeli emocje strachu, smutku nie były akceptowane przez naszych rodziców, w dorosłym życiu będziemy takie emocje unikać i tłumić.

Podam przykład: Jako dziecko bałaś się burzy, mama wzięła ciebie na ręce, przytuliła, wytłumaczyła zaistniałe zjawisko i pozwoliła ci przeżyć ową sytuację w bezpieczny sposób w przyjaznych warunkach.

Jako dorosła osoba będziesz miała szansę przeżyć swój strach bez uciekania od niego, bez tłumienia go, bez wypierania.

Inny rodzic zachowa się zupełnie inaczej i zignoruje strach dziecka powie, aby  nie płakało i nie panikowało. Takie zachowanie opiekunów pokaże dziecku, że uczucie strachu jest niewłaściwe, że nie powinno się pojawić.

W dorosłym życiu taka osoba będzie unikała, tłumiła i uciekała przed strachem, ponieważ emocja strachu nie została przetworzona tylko stłumiona.

Większość ludzi ucieka od silnych negatywnych emocji, bo chce się od nich oddzielić.

Emocje gromadzą się, ty czujesz w środku, że z tobą jest coś nie tak, nie jesteś w stanie określić skąd to się wzięło.

Te niechciane, nagromadzone uczucia i emocje nie znikają są też w ciele , wychodzą na zewnątrz w postaci smutku, niepokoju, lęku, paniki czy dyskomfortu fizycznego.

Pojawił się lęk, a ty nie wiesz dlaczego, bo nie pozwolisz go uznać, przyjąć, ponieważ unikasz go jak ognia.

Myślę, że unikanie niechcianych emocji ma związek z postrzeganiem siebie.

Gdy w dzieciństwie zabraniano ci płakać czy okazywać słabość, w dorosłym życiu będziesz w przykrych sytuacjach tłumiła okazywanie uczuć, bo to jest coś przeciwnego do widzenia obrazu samego siebie.

Strategia unikania, uciekania, spychania to chwilowa ochrona siebie, która po jakimś czasie prowadzi do destrukcyjnych zachowań, uzależnień, lęków.

Możesz sobie z problemem unikania negatywnych emocji poradzić skutecznie.

 Nie jest to przyjemna praca ale wykonalna, sprawdzałam to na sobie z pozytywnym skutkiem.

Usiądź wygodnie, zamknij oczy, oddychaj.

Przywołaj niechcianą emocje w pamięci, poczuj ją, powitaj i zaakceptuj. Skup uwagę na ciele. Zadawaj pytania. Może zobaczysz z przeszłości obraz, w którym pojawiła się podobna emocja. Z perspektywy dorosłego człowieka, przyjrzyj się tej sytuacji i przepracuj ją tak, aby wewnętrzne dziecko przestało się bać.

Tak, aby była spójność między wewnętrznym dzieckiem, a dorosłą osobą.