Praktyka czyni nas mistrzami.

Gdy zaczynają się objawy niepokoju, z reguły zaczynasz  myślami je podsycać.

,, Boże, zaraz będę miała lęk. Boję się, że stanie mi się coś złego. Może to objawy zawału? Może jestem chora? Nie poradzę sobie z tym .Co ja mam zrobić. Chyba umieram?"

 

Obezwładnia cię strach. Podburzone myśli, wywołują emocje, nad którymi nie panujesz.

Jesteś niepewna siebie, panicznie boisz się choroby i śmierci.

Zaczęło się.

Ogarnął cię lęk, którego tak bardzo się boisz.
 Teraz wziął nad tobą władzę, dajesz się wciągnąć w jego mechanizm działania.

Im dłużej trwa  taka sytuacja, tym bardziej utrwalasz swoje  postępowanie wobec napadów lęku.

Jesteś bezradna,  popadasz w panikę .

 Gdy emocje się wyciszą, znowu projektujesz ponurą przyszłość. Boisz się lęku, przed lękiem.

Podczas  pracy nad pokonaniem lęku, nie podsycałam niechcianych emocji negatywnymi myślami..  Mówiłam do siebie ,,Jestem zdrowa, czuję się coraz lepiej. To są objawy nerwicy”

 Całą uwagę skupiałam na nogach. Uginałam je lekko w kolanach, aby pewnie stać na podłożu. Patrzyłam wzrokiem w jeden punkt, a prawą ręką wykonywałam spiralne ruchy zgodnie  z kierunkiem wskazówek zegara, w okolicy splotu słonecznego.  Tym sposobem wyciszałam emocje.  Instynktownie robiłam wszystko, co pozwalało skupić uwagę na chwili obecnej.

Praktyka czyni nas mistrzami.

Wiedza na temat mechanizmu działania lęku, pomaga osłabić go .

Odkrycie źródła pochodzenia lęków, pomaga nam zrozumieć takie , a nie inne zachowanie wobec pewnych sytuacji czy wydarzeń.

 Praktyka duchowa  pomaga wyciszyć organizm i uwierzyć w siebie.

Gdy obudzisz w sobie uśpioną intuicję, będziesz instynktownie wiedziała odpowiedzi na zadane przez siebie pytania.

Będziesz  podążała życiową drogą, którą poprowadzi cię wewnętrzna mądrość.

Im dłużej będziesz kierowała się prawdą życiową, tym bardziej będziesz przekonana, że ta cząstka Stwórcy, która jest w tobie podpowiada ci prawdę.

Odróżnisz na podstawie swojego doświadczenia, kiedy przemawia krótko i zdecydowanie intuicja, a kiedy swoją  prawdę ogłasza ego.

Życie jest iluzją,  a myśli wyrażane słowami, oparte o doświadczenia z przeszłości.

Każdy myśli inaczej.

Każdy ma swoją prawdę, która jest poddawana  nieustannej próbie. 

Pewnie dlatego zachowuje się, jak gałęzie drzewa  podczas powiewu wiatru.

Raz gałęzie pochylone są na wschód, raz na zachód, innym zaś razem, chylą się ku ziemi.